خسته ام. . .

روی تختم ولو می شوم ... تنها صدای جیر جیر تختم است , که خسته تر از من , از بار سنگینش می نالد. و این سکوتِ تکراریِ مرگبار , که خسته ترم می کند. من خسته... سیگارم خسته... تختِ پیر خسته... من از زندگی خسته... زندگی از من خسته... خستگی امانم را بریده. سیگاری آتش میزنم که صدای سوختنش مرهم عذابم باشد. سیگارم را اسلحه ای میبینم... تیری به قلبِ سکوت... گلوله ای به بنیانِ خستگی...